Integracja sensoryczna to proces. Polega on na tym, że układ nerwowy odbiera z ciała i otoczenia informacje, a potem je przetwarza. Proces ten przebiega prawidłowo, gdy dziecko reaguje adekwatnie do siły odebranego bodźca. Niestety nie u wszystkich dzieci tak się dzieje.

O ZABURZENIACH INTEGRACJI SENSORYCZNEJ MÓWIMY WTEDY, GDY UTRUDNIAJĄ FUNKCJONOWANIE RODZINY, ZABURZAJĄ ROZWÓJ DZIECKA, JEGO RELACJE Z RÓWIEŚNIKAMI, WPŁYWAJĄ NA CODZIENNE ŻYCIE

Powinniśmy skontaktować się ze specjalistą, gdy dziecko:

• ściska, uderza głową, ciałem, bije siebie i innych, gryzie, szczypie, domaga się mocnego przytulania, potyka się, świadomie upada,
• ma trudności z koncentracją
• jest nieświadome swojego ciała
• nie reaguje na ból,
• dotyka wszystkich rzeczy, wkłada wszystko do buzi
• ma duży lęk przed upadkiem, wysokością, oderwaniem nóg od podłoża
• ma dużą ruchliwość utrudniająca codzienne funkcjonowanie
• wierci się, skacze, biega, jest w ciągłym ruchu
• jest wrażliwe na dźwięki, zatyka uszy,
• jest nadmiernie wrażliwe na  ból w przypadku lekkiego zadrapania, urazu
• jest wrażliwe na światło, bodźce wzrokowe, ma słabą uwagę wzrokową, problem ze spostrzegawczością, trudności z wodzeniem wzrokiem, trudności z oceną odległości, w orientacji przestrzennej
• ma kłopoty w nabywaniu nowych umiejętności: jazdą na rowerze, rzucaniem i łapaniem piłki
• ma problemy z oceną siły potrzebnej do wykonania zadania
• chodzi na palcach
• unika lekkiego dotyku
• podpiera głowę, osuwa się na krześle, niewłaściwe trzyma ołówek, długopis
• jest niezdarne w czynnościach samoobsługowych
• ma trudności z planowaniem motorycznym
• nie akceptuje przytulania, masowania
• unika aktywności fizycznej, jest bierne
• ma problemy z naśladowaniem ruchów
• ma trudności z utrzymaniem równowagi podczas przeskakiwania, wspinania się, huśtania, przy zmianie pozycji ciała
• jest wrażliwe na metki, szwy, ściągacze
• unika czesania, obcinania włosów, paznokci, mycia zębów, włosów, uszu
• nie preferuje pewnych faktur, zabaw w piasku, malowania dłońmi,
• ma odruch wymiotny na widok pewnych faktur, na widok jedzenia

Pełną diagnozę wykonuje się u dzieci od 4 roku życia. Do 4 roku życia diagnoza polega na obserwacji dziecka i jego zachowaniu, potrzebach sensorycznych, by określić proces samoregulacji.

Diagnoza obejmuje:

• wywiad z rodzicem (jedno spotkanie)
• spotkania z dzieckiem (2 spotkania)
• omówienie diagnozy z rodzicem (jedno spotkanie)

Diagnoza w obydwu przypadkach wydawana jest w formie papierowej.

Koszt diagnozy – 700 zł